liten stor størst

Denne veka tok barnebarn nr 10 sine første steg, heime i stova men og ut i den vide verda, vel uvitande om alt som rører seg der ute. Ein herleg plugg på overnatting med storebror på 4 og fetter på7 som var nyklipt for anledningen, han tok nemlig saksa i sin egen hånd i mangel på foreldrenes nedprioritering av tid til å gå til frisør. Ein skulle ein tru desse tre endevende heile huset, men legoen tok styringa, ein fantastisk oppfinnelse som hjelper borna til å finne ein fantasiverden og stetter skapertrangen. Ettåringer i våre dager set såvisst ikkje i leikegrind så her er det berre og brette opp armane og ta på seg joggesko. Men OleBrumm roa det heile ned før sengetid.

Godt med ei kusine som trass sin deby i reklamebransjen ( sprang over Langebrua ilag med 199 andre jenter) gjerne tok ein trilletur og besten som gjekk med dei to andre på Kletten, nesten "Kilimanjaro" iallefall for 4 åringer. Dei er ikkje for katten mine barnebarn sjønner du, 7 åringen tok svømmeknappen i helga, det er 1000 meter det.

Vi avrunda helga med bursdagsselskap for 16 åringen som no er snart like høg som besten og kan starte lærekøyring, det er store ting, og vi seier lukke til og køyr forsiktig.

Så er helga over, att står fly, biler og båter i lego flott utstillt. Vi sig ned i kvar sin stol og lurer på om ein kan få abstinens av plutseleg ro..... Kven veit? Takk for ei fin helg !

Vel overstått påske !

Snø her og snø der, men påska er den same ,iallefall innhaldet.
I mangel på påskegjester snudde vi i år på flisa og var påskegjester sjølve. Framkomstmiddel var buss som såvisst ikke er å forakte. Komfortabel, presis, rimeleg og triveleg, då kan ein ikkje meir forlange. Med medbrakt niste med egg og sild, litt frukt

og snop vart det reine luksusreisa.
Moss var reisemålet som vi ankom presis trass tjukt snøver heile vegen, men ka gjere vel det når vi får varm velkomst ,ikkje minst av små barnearmer om halsen.
Og påske er såvisst ikkje berre sol og snø. Eit besøk på teknisk museum var ein fin opplevelse skjønt eg måtte slå fast at mykje som hadde vore i bruk i min kvardag i livet no var på museum...... Ikkje rart at ein av og til føler seg gamaldags og somme tider som ein fosil. Men får tru vi og vert meir og meir verdifulle med åra , ja kansje til og med verneverdige, slik som det vi såg på museet. Det er nok derfor dei eldre vert samla på ein stad, det er eldremuseum, men det ser ikkje nett slik ut i dagens presse med omtale av dei eldre sine levekår.
Påska sitt høgdapunkt var gudstenese i Moss kyrkje,der vi i mektige ord og toner igjen fekk høyre om den vidunderlege påskemorgen.

Så er vi klar for ein ny kvardag og ein ny vår og takker for fine dager med familien vår i sør.

Ikkje minst takk for den fine musikken

PÅSKEGJESTER

Det er ikkje så mange døgn vi har fått bestilling på i påska i år, kunn 2 stk overnatting m/frukost.
Folk må ha for god råd for det er no så billeg, ja faktisk gratis.
Vi var igrunn advarte mot å ta imot desse p g a uro om natta men det må vere dei som har hatt dei før som har vore urolege.
Skal inrømme at dei var noko nærgåande i både spisesal og kjøkkenskuffer etter frukost og vertinna måte stille opp med kulturelle innslag, både opplesing, sang og musikkstykke på diverse instrument. hadde vi visst om dette på førehand hadde nok prisen vore ein annan.
Verten hadde uheldigvis melt seg på eit skikurs for unge, spreke skiløparar nett denne dagen.
Det var med tungt hjerte han gjekk frå vertinna åleine med dei to gjestene for så å kome heim kvelden blåslegen på baken og med stykke slått ut av ei tann.
"Du skal ikkje fortelje meg at det har gått så uskuldig føre seg på det kurset", sa vertinna, dyrt var det og.
Ja ja vi har berre passert palmesunndag , snøen laver ned og det er fin påskestemning.
Vi seier takk til dei to påskegjestane våre ,to herlege hjerteknusarar, velkomne att, både dei og de andre. prisen er som før.
God Påske!

Potetkaker m m

Pensjonisttreff i Utvik er så kjekt og vere med på. Denne veka skulle dei vere på den nyresraurerte "Brubakk" , eit hus frå 19 20 åra. Kjelleren er ein opplevelse for seg sjølv ,med ein komfyr med steikeovn og ein med stor helle til å steike på.

Med god fyr i ovnane var der varmt og godt og med lukta av nysteikte potetkaker vart det god stemning i dei gamle kjellerromma. Praten gjekk livleg mens dei smakte på baksten og kakene var go dei sjølv om nokre var litt mørke i fargen, det skuldast at hverken Dagfrid eller eg kunne å fyre passeleg.

28 stk var samla i dei to stovene som er tilbake i den stil som passer til den årgang hus. Mor var sjølvsagt med og ho sang med.

Dei fekk sjå den nye veska mi og det høyrdest ut til at den fall i smak. den er iallefall uhyre praktisk. Litt nyanskaffelse må til skal eg fortsatt vere ein pen Sjonist.

8 mars.

så er det 8.mars igjen. Kvinnedagen og fødselsdag for dei som er så heldige og vera født på den dagen. Ifølge mor mi var det bitande kaldt og hålkeføre då eg kom til verda. Vatnet var frose og far måtte bere vatn lange veie og nesten bere jordmora på plass. Ja eg kom no til verda intetanande om alt styret for å hjelpe meg fram i levande live. Krig var det og så familien min var flytta frå Osøyro og til Lonen til bestemor, tyskarane skulle ha leilegheita i banken. Eg ante ingen ting eg....

I år er det 67 år sidan og eg er visst ifølge norsk lov blitt pensjonist,det skal visst vere travelt har eg høyrt.eg trudde pen sto for pen og sjonist var ein flott tittel. Det er lov og ta feil.

8 mars vart i år og markert i Førde , det har blitt to typer feiring av dagen. Eg var som vanleg på den solidariske der vi har eit perspektiv utover landegrensene og dei kriseråka her heime.

Tradisjonen tru fortalde eg om prosjektet frå India som vi har støtta i 11 år. Min bursdag gjekk ikkje upakta hen og heile forsamlinga reiste seg og sang hurra for deg. Ja Hurra for meg, det seier eg og. Set inn bilde av meg sjølv og syns at eg er ein ganske pen Sjonist.

kvinner i bøn

I dag var det Kvinnenes sin internasjonale bønedag.
Eg har hatt gleda av å vere med på arr. sidan vi budde i Årdal, der Ingeborg Myklebust samla kvinnene denne dagen.
Starten til denne dagen var i USA i 1887 då kvinner frå ulike kyrkjesamfunn samla seg om ein felles bønedag, her i landet kom vi med i 1920 åra.
Det er som ein stafett og oppmodinga til bøneemne og tekst for dagen kom i år frå Guyana.
Vi får litt orientering om kor kvinnene har det i det landet som sender oppmodinga, vi les bileltekstane , har ei kort andakt, vi syng og har ei lang bønestund. Det er fantastisk og vete at i dag er kvinner kringom i verda samla i bøn, til den same Gud.
Når vi høyrer om kvinnene sine levekår i Guyana, der dei ikkje fekk stemmerett før i 1953 , må vi vere takknemlege for kor vi har det her i landet.
Vi var nokre få samla på Bedehuset i Førde på føremiddag, men samla sett kring i Norge var det nok mange kvinner samla på den Internasjonale bønedagen.

Reint og rein fru blom

På tur til Utvik i går ,over fjellet på eit heller glatt snøføre, sto dei der. Over 30 reinsdyr på vegkanten og nokre få prøvde seg på vegbana. Med fotoapp. for hand rakk eg jamen og ta bilde, dyra rikka seg ikkje så eg såg nok ganske ufarleg ut.

Vi var i gravferd til ein kjær slektning, trass det tiste så var det kjekt og treffe mange av slektningane "vi burde treffast om det ikkje var gravferd", var det fleire som sa. Så gjenstår det og sjå om vi får til det då.....

Vi overnatta" opp onde Reina ", som min barndomsheim gjekk for i daglegtale. Det er altid kjekt og kome der, og i dag kunne vi sjå utover ei heilt "rein" bygd, så kvitt og fint og fredaleg.

Men vi var gla då vi var vel over fjellet att for i dag var det tendenser til snøstorm ( iallefall kuling) Reinsdyra var ikkje å sjå, vi var nok ekstra heldige i går.